Wij realiseren ons dat we redelijk laat zijn met deze vragen, we zouden het waarderen als de onderstaande vragen in zoverre mogelijk beantwoord kunnen worden voor de sessie.
Algemen vragen over knoppenplan/informatienota:
1. In het kader van preventie, zou meer voorlichting in het onderwijs (aan leraren) over wat normale problemen in de opvoeding en ontwikkeling van kinderen zijn (en hoe hiermee omgegaan kan worden), kunnen helpen met het uiteindelijk reduceren van het aantal verwijzingen? Zo ja, is dit een overweging van het college om op te nemen in hun aanpak?
2. Hoe is momenteel de contractmanagement/controle geregeld bij de gemeente qua toezicht op de zorguitvoerders/aanbieders van gespecialiseerde jeugdhulp? In het bijzonder, de controle op of zij daadwerkelijk hetgeen leveren wat ze zouden moeten leveren. In hoeverre is hier ruimte voor verbetering? Wat zijn de consequenties als een contractaanbieder zich niet aan de afspraken houdt?
3. Uit een VNG-artikel over Veilig Thuis (https://vng.nl/artikelen/verschil-maken-van-productie-draaien-naar-betekenis-geven) blijkt dat daar ook een efficiëntieslag te maken valt. Hoe is het gesteld met Veilig Thuis in onze regio? In hoeverre is Veilig Thuis in staat om hun wettelijke taak na te komen van het vaststellen van huiselijk geweld/kindermishandeling? Zijn hier cijfers over bekend? Is Veilig Thuis ook een knop waar aan gedraaid kan worden? Zo ja, op welke wijze?
Specifieke vragen:
4. (Pagina 7): Het knoppenplan stelt dat de gemiddelde kosten per kind per jaar in jeugdhulp met verblijf moeten dalen, en dat de totale uitgaven voor jeugdhulp met verblijf lager moeten zijn in 2028. Hoe wordt gegarandeerd dat deze kostenbesparingen niet ten koste gaan van de kwaliteit van de zorg? Is er een risicoanalyse uitgevoerd om te voorkomen dat deze besparingen leiden tot onderbehandeling of verminderde toegankelijkheid van jeugdhulp met verblijf of alternatieve diensten?
5. (Pagina 8-9): Het plan legt nadruk op het gezin en het (eigen) netwerk als de primaire bronnen van ondersteuning, waarbij de professionals alleen aanvullend optreden. Hoe wordt gemeten of gezinnen daadwerkelijk in staat zijn om deze rol te vervullen? Zoals gezinnen die niet adequaat functioneren? Wat zijn de criteria om te bepalen wanneer professionele interventie noodzakelijk is, komt er een protocol? Concrete richtlijnen voor de professionals om te bepalen wanneer zij moeten interventiëren? Of hoe wordt voorkomen dat gezinnen overbelast raken? Wat zijn de specifieke indicatoren of KPI's die zullen worden gebruikt om te beoordelen of deze aanpak daadwerkelijk leidt tot betere uitkomsten voor jeugdigen en hun gezinnen?
6. (Pagina 12-13): In het plan wordt gesproken over het vergroten van de inzet op preventieve maatregelen en algemene voorliggende voorzieningen. Wat zijn de meetbare doelstellingen voor deze preventieve maatregelen? Hoe wordt bepaald of deze preventieve maatregelen daadwerkelijk leiden tot een afname in het gebruik van specialistische jeugdhulp?
7. (Pagina 11): Er wordt gesteld dat data meer gebruikt zal worden om het integraal werken binnen de gemeente te monitoren en verbeteren. Wat voor soort data wordt specifiek verzameld en hoe wordt de privacy van de betrokken gezinnen en kinderen gewaarborgd? Op welke wijze wordt voorkomen dat verkeerde interpretaties van data leiden tot onjuiste beslissingen over zorgverlening? Zal een onafhankelijke partij de analyses uitvoeren?
8. (Pagina 18): Het plan streeft ernaar de duur van jeugdhulp te beperken en verlengingen kritisch te beoordelen. Hoe wordt gewaarborgd dat verlengingen niet onterecht worden geweigerd, wat zou kunnen leiden tot onvoldoende ondersteuning voor jongeren die dit wel nodig hebben? Welke mechanismen zijn er om te controleren of de ingevoerde beperkingen op verlengingen effectief en rechtvaardig zijn? Er wordt gesproken over het monitoren per aanbieder en per product? Maar wordt er ook gekeken naar de ouders en gezinnen? Het is niet alleen aan de aanbieder om de zorg binnen een bepaalde periode af te ronden. Gebrek aan een vertrouwensrelatie, lijdenslast bij jeugdigen/ouders of motivatie, e.d. kan ervoor zorgen dat de behandeling inhoudelijk staakt.
9. (Pagina 19): Er wordt vermeld dat er nauwelijks gebruik wordt gemaakt van basis GGZ. Wat zijn de redenen dat basis GGZ onvoldoende wordt ingezet, en hoe zal het plan ervoor zorgen dat deze vorm van zorg toegankelijker en aantrekkelijker wordt voor gezinnen en verwijzers?